ارائه ی یک الگوریتم ابتکاری برای حل مسئله ی یک پارچه ی تولید ترکیبی ـ برون سپاری تحت نظریه ی محدودیت ها

امروزه سیستم های تولیدی با هدف دست یابی به سود بیشتر، سعی می کنند سهم بیشتری از تقاضای بازار را ارضاء کنند. اما در اکثر موارد به دلیل ناکافی بودن منابع تولیدی مایل اند برخی محصولات را از منابع خارجی تهیه کنند. با توجه به این مهم، مسئله ی تولید ترکیبی (p m)با مفهوم تصمیم گیری برون سپاری ادغام می شود و مسئله ی یک پارچه تولید ترکیبی ـ برون سپاری (i p m o) مطرح می شود. پرسش اصلی می شود. پرسش اصلی در این مسئله آن است که چه مقدار از هر محصول داخل سیستم تولید شود و چه مقدار از آن برون سپاری شود. یکی از معروف ترین روش های حل مسئله ی i p m o، روش تئوری محدودیت ها (t o c) است. در این تحقیق روشی ابتکاری و ساده براساس t o c برای حل مسئله ی i p m o در حالت چندگلوگاهی ارائه می شود. الگوریتم پیشنهادی با الگوریتم های موجود در ادبیات مورد مقایسه قرار می گیرد و نشان داده می شود که الگوریتم پیشنهادی قادر به دست یابی به جواب های مناسب است.